Nog 9 dagen tot Rotterdam: 9 dingen die ik anders aanpakte

Zo, dat was leuk, al die aandacht vanuit De Pers! En nu weer over tot de orde van de dag, want het is nog negen dagen tot de 2010 Rotterdam Marathon. Hoor je tot het hardlopende gedeelte van de lezers van dit blog? Dat hoop ik dat je er net zo veel zin en vertrouwen in hebt als ik. Lange afstanden loop ik al meer dan 15 jaar; mijn eerste marathon liep ik in 2002. Vroeger of later moet dus het verval inzetten, zou je denken. Maar voorlopig zit ik nog op de goede sport, want het lukt me nog steeds om persoonlijke records te lopen.
Negen dingen die ik in de voorbereiding voor deze marathon anders heb gedaan:

1. Vier looptrainingen per week. Week. Op week. Op week. En niet zoals tot nu toe, wel zeggen dat ik vier keer train, maar stiekem toch vaak een sessie overslaan.

2. Geen krachttraining in de sportschool meer. Laat staan die zware gewichten en weg met die legpresses op 150 kilo. In plaats daarvan yoga.

3. Exit hartslagmeter. Deze keer heb ik alleen op snelheid gelet. Snelheid die volgt uit mijn schema, en mijn lichaam moet dat maar gewoon doen. Kan mij het schelen of mijn hartslag nu op 69 danwel 89 procent van mijn maximum zit. Bevrijdend.

4. Anderhalf jaar ouder worden. Ik ben nu 37. Op welke leeftijd zou je op je top zijn, duursportmatig?

5. Anders eten. Ik heb bijna elke avond zelf gekookt, nog steeds de beste garantie voor gezond en lekker eten. Bij mij in de keuken dan, in alle bescheidenheid. In plaats van chips en chocolade haalde ik vijgen, dadels en rozijnen in huis. Ik heb gemerkt dat de voedingsrichtlijnen uit 'Fit For Life' van Ranulph Fiennes erg goed voor mij werken.

6. Gewoon bier en wijn drinken als ik daar zin in heb. Bij eerdere marathons legde ik mezelf nog wel eens wekenlang droog, maar dat was blijkbaar allemaal nergens voor nodig. Hm.

7. Een groter gedeelte van mijn trainingen bij de club doen. Kostte me telkens twee keer vijftien minuten fietsen, door hagel, storm en duisternis, maar leverde veel gezelligheid en motivatie. Trainen is gewoon makkelijker als je het samen doet.

8. Mijn energie verdelen. Tijdens de snelheidstrainingen bij PAC heb ik me meer ingehouden, terwijl ik bij de wedstrijden die ik liep (Sussex Beacon en City-Pier-City) dieper ben gegaan dan ooit.

9. Schrijven over mijn training! Tot nu toe schreef ik alleen achteraf iets over mijn marathons. Door ook over mijn voorbereiding te schrijven, maak ik het mezelf makkelijker om te focussen. Dat werkt voor veel mensen zo, als je afgaat op het grote aantal hardlopers dat op twitter twittert of op blogs blogt.

Maar gaat dat allemaal helpen? Over negen dagen is de test...