Je seizoen wordt in de winter gemaakt. Dus wat doe jij dit voorjaar?

De winter. Dat nare vacuüm tussen de feestdagen en rokjesdag. Om er doorheen te komen doe je aan lichttherapie, ga je skiën, keihard werken of kom je te vaak in de kroeg. En als je duursporter bent zeg je stoer tegen jezelf: je seizoen wordt in de winter gemaakt. Want een lekkere City-Pier-City lopen of schadevrij finishen tijdens de Rotterdam Marathon betekent: trainen in het donker. Op de fiets naar je loopmaatjes, terwijl je fikken eraf vriezen. Hagel in je gezicht. Uitglijden over de ijzel. Onderweg tijdens een lange duurloop moeten plassen, en ontdekken dat je eigenlijk een oude krant in je onderbroek had moeten stoppen. En ondertussen weet je: ik ben nu een lekker nieuwe loopseizoen in elkaar aan het sleutelen. Heerlijk!
Inmiddels zijn de sneeuwklokjes al weer bijna uitgebloeid, de merels kwetteren mij weer wakker en in de boom achter mijn huis is het begin van bloesemknopjes te zien. Nog geen rokjesdag, maar wel een moment om je af te vragen: welk fundament heb jij onder je seizoen gelegd?

Bij bijna elke training begint één van mijn loopvrienden nog te praten over die ene intervaltraining in januari. Een doordeweekse avond, het vriest net niet maar het regent des te harder. De schijnwerpers op de Erasmusbrug lichten de regendruppels uit alsof je op een filmset bent. We lopen heen en weer over de brug, telkens achthonderd meter, de ene keer met vijf Beaufort in onze rug, de andere keer met blauwe kaken van de regen in ons gezicht. Eenmaal thuis duurde het nog drie kwartier voor ik weer gevoel in mijn handen en voeten had.
Terugkijkend was dát die ene training waarvan ik voel dat die mijn seizoen gaat maken. Ik voel me net zo sterk als twee jaar geleden, toen ik op alle afstanden mijn persoonlijk record heb aangescherpt. Dus kom maar door met die rokjesdag, ik ben er aan toe. En jij? Hoe is jouw vorm, en welke barre omstandigheden heb je daarvoor moeten overleven?